Για να μαγειρέψεις μουσακά και να γεμίσεις την κοιλίτσα σου, χρειάζεσαι κιμά, μελιτζάνες, πατάτες και μπεσαμέλ. Μα πάνω απ’ όλα χρειάζεσαι μια καλή συνταγή που να στα εξηγεί βήμα-βήμα ώστε ακόμα κι ο πρωτάρης να μπορέσει να την εκτελέσει με επιτυχία. Για να προσευχηθείς και να επικοινωνήσεις με τον Θεούλη, χρειάζεσαι ένα κιλό αυτοταπείνωση και δυο κουταλάκια της σούπας δάκρυα.
Η προσευχή για να είναι αποτελεσματική θα πρέπει να γίνεις ράκος πρώτα. Να πας στον καθρέφτη, να κοιτάξεις τον εαυτό σου και να αρχίσεις τα μπινελίκια. Να τα χώσεις άσχημα, να νιώσεις σκουπίδι κι ύστερα με την αυτοπεποίθησή σου στα πατώματα, να πέσεις κι εσύ στα τέσσερα και να αρχίσεις τα Πάτερ Ημών.
Κι εδώ βρίσκεται το μεγαλείο της Ορθοδοξίας. Εν αντιθέσει με όλους τους άλλους ετερόδοξους που κάνουν προσευχή ό,τι τους κατέβει στο κεφάλι, η καλή μας Εκκλησία έχει φροντίσει πριν από εμάς για εμάς με την συγγραφή μικρών και περιεκτικών προσευχών, γιατί δεν μπορούμε να ταλαιπωρούμε τον Θεούλη με ανοησίες. Είναι και πολυάσχολος με φορτωμένο πρόγραμμα, οπότε η επικοινωνία μας πρέπει να είναι σύντομη σαν τηλεγράφημα. Καλέ μου Θεούλη. Στοπ. Γεννηθήτω το θέλημά σου. Στοπ.
Παρακαλώ όμως προσοχή. Δεν πρέπει όλο αυτό να γίνεται μηχανικά σαν να πηδάς την ίδια γυναίκα για 10 συναπτά έτη. Οι λέξεις της προσευχής θα πρέπει να βγαίνουν από την καρδιά. Αργά και βασανιστικά. Ένα-ένα τα γράμματα σαν τον Χατζηνικολάου στα πρώτα του βήματα. Έτσι θα κεντρίσετε και το ενδιαφέρον του Θεούλη και θα τον ιντριγκάρετε να παραμείνει στην θέση του για να ακούσει την συνέχεια. Το σασπένς πέρα από αφροδισιακό, είναι πάνω απ’ όλα θεάρεστο.
Εκεί λοιπόν όπως θα στέκεστε μπροστά από τα εικονίσματα, κάντε την καρδιά σας πλαστελίνη. Φτιάξτε σπιτάκια, ζωάκια, ανθρωπάκια. Ό,τι οραματιστείτε τέλος πάντων πάνω στην παράκρουση της προσευχής, αρκεί να γίνει με ευλαβικότητα κι εννοείται πάντα σύμφωνα με τα χριστά ήθη της Εκκλησίας μας. Θυμηθείτε: δεν βρισκόσαστε μπροστά από τις εικόνες για να βαθμολογήσετε τις ενδυματολογικές επιλογές του Άη Γιώργη και της Αγίας Βαρβάρας. Έτσι κι αλλιώς, τα μοντελάκια της εποχής τότε, δεν είχαν και μεγάλη ποικιλία. Κυριαρχούσε το unisex look. Κορίτσια αγόρια το ίδιο πράμα. Μόνο η γενειάδα έκανε την διαφορά.
Κι όπως ο γιατρός σας γράφει την αντιβίωση, έτσι κι ο πνευματικός σας θα σας συστήσει την σωστή δοσολογία της προσευχής για να μην πάθετε κανένα overdose και τρέχετε μες στην νύχτα σε μοναστήρι για πλύση εγκεφάλου. Συνήθως η διάρκεια κυμαίνεται μεταξύ 20 και 30 λεπτών. Όσο και η καθημερινή άσκηση δηλαδή. Οπότε αν δείτε ότι καμιά μέρα βαριέστε να κοπανηθείτε στους κοιλιακούς, προσευχηθείτε. Θα είστε πάτσι. Αφήστε που εκεί στην Βασιλεία του Θεούλη, το σώμα που χτίζετε τώρα μετά κόπων και ιδρώτα δεν θα το πάρετε μαζί σας.
Leave a Reply