Πόσες φορές έχετε ξεστομίσει “Αχ και να ήμουν παιδί πάλι” αγανακτισμένοι από τους τρελούς ρυθμούς της καθημερινότητας; Πόσες φορές ευχηθήκατε να μπορούσατε να γυρνάγατε στα νηπιακά σας χρόνια την ώρα που ανοίγετε τον λογαριασμό της ΔΕΗ και συνειδητοποιείτε ότι το σπίτι σας μπορεί να μην είναι ο Παρθενώνας αλλά η φωταγώγησή του κοστίζει το ίδιο;
Καλά μου χριστιανόπουλα, μπορώ επισήμως να σας πω ότι άθελά σας εκφράζατε μία από τις πιο σοφές συμβουλές της Ορδοδοξίας μας. Κρύβετε μέσα σας έναν φωτισμένο πιστό ατιμούτσικα και δεν το ξέρατε. Αλλά γι’ αυτό είμαι εγώ εδώ, να σας ανοίξω τα μάτια, την ψυχή, τα αφτιά, τα πόδια.
Η Εκκλησία μας, σαν καλή μάνα Μήδεια, μας νουθετεί “Γίνεσθε ως τα παιδία”. Για την ακρίβεια, αυτή την μεγάλη κουβέντα την είχε πει ο γέροντας Παϊσιος, ο σύγχρονος αυτός θρησκευτικός superstar, η Lady Gaga του Χριστιανισμού. Κάποιος κάποτε τον είχε ρωτήσει “Γέροντα, ποια είναι η φυσική απλότητα;”. Έτσι στο άσχετο. Το πιο πιθανό είναι να είχε μόλις τελειώσει την ανάγνωση του “Η αβάσταχτη ελαφρότητα του Είναι”. Μες στον έρωτα, την ζήλεια και τα πάθη. Ήρθε κι έκανε τους συνειρμούς με την πίστη και του βγήκε αυτή η απορία. Τότε ο Πice, όπως είναι το καλλιτεχνικό του, του είχε πει “Η φυσική απλότητα είναι η απλότητα που έχει ένα μικρό παιδί. Πολλοί μεγάλοι την έχουν στην φύση τους, αλλά όπως όλες οι φυσικές αρετές, χρειάζεται λαμπικάρισμα”. Δεν ξέρω αν το πιάνετε. Να σας το εξηγήσω.
Για να είμαστε καλοί άνθρωποι, μα πρωτίστως καλοί χριστιανοί, πρέπει να γίνουμε σαν τα μικρά παιδιά. Ένας παλιμπαιδισμός δηλαδή με απαραίτητη τη θεϊκή συναίνεση. Αλλά επειδή όσο απλοί, άδολοι κι ανιδιοτελείς και να είμαστε, πάντα υπάρχει ένα space for improvement, γι’ αυτό λοιπόν θα πρέπει να περάσουμε την ψυχούλα μας δυο-τρία χέρια κερί να γυαλίσει. Κάτι ήξερε κι ο Ντάνιελ Σαν. Wax On-Wax Off. Αυτό δεν ήταν προπόνηση καράτε, προσπάθεια να πλησιάσει πιο κοντά στον Θεούλη έκανε το παλικάρι.
Εδώ όμως υπάρχει ένα πρόβλημα. Όταν τα έλεγε αυτά ο Πice, δεν είχε ιδέα τι εστί παιδί εν έτει 2010. Τώρα τα κωλόπαιδα σνομπάρουν το σπιτικό φαγητό γιατί έχουν το “μαλάκα” ψωμοτύρι. Xαμουρεύονται από τις τελευταίες τάξεις του δημοτικού, και το χειρότερο όλων; Δεν πατάνε στην εκκλησία αδελφοί μου. Δεν πρόκειται για παιδιά. Τα αδερφάκια του μωρού της Ρόζμαρι είναι και τα έχουμε και μες στο σπίτι μας τα αναθεματισμένα.
Εκτός βέβαια αν εννοεί, να γυρίσουμε τόσο πίσω όπου το μόνο συνολάκι στην γκαρνταρόμπα μας ήταν οι πάνες με λάστιχο και χωρίς. Δεν ξέρω κατά πόσο αυτό όμως θα έφερνε αποτέλεσματα. Θα χρειαζόμασταν ξεσκάτισμα και τακτικό τάισμα. Και φυσικά το απαραίτητο χτύπημα στην πλάτη για να ρευτούμε.
Xμμμ, τώρα που το σκέφτομαι, δεν είναι και τόσο κακό. Εδώ κατάφερε και κέρδισε τρία Όσκαρ “Η απίστευτη ιστορία του Μπέντζαμιν Μπάτον”, δεν θα μπορέσουμε εμείς να έρθουμε μια δρασκελιά πιο κοντά στη Βασιλεία του Θεούλη; Πάντως να το κοιτάξουν αυτό το πράγμα οι Άγριοι Πατέρες της Εκκλησίας μας. Ως πότε θα μας κλέβει τις ιδέες το Hollywood ε; Είπαμε είναι holly, αλλά και τα πνευματικά δικαιώματα είναι πνευματικά δικαιώματα!
Leave a Reply