Υπάρχουν μερικά events στην Ορθοδοξία (βλέπε Χριστούγεννα, Πάσχα, Δεκαπενταύγουστος, κλπ.), τα οποία είναι τα απόλυτα must-go για ένα χριστιανό που θέλει να κάνει λαμπρή καριέρα αργότερα στην πίστα του Παραδείσου, και που ως συνήθως κάνουν sold out στα κεριά και τα τάματα. Υπάρχει όμως και ένα, το οποίο, όπως έχει παρατηρηθεί, περνάει στα ψιλά της ατζέντας ή, τέλος πάντων, δεν φέρνει τα αναμενόμενα έσοδα στο ταμείο. Ο λόγος για τα Εισόδια της Παναγίτσας.
Θέλοντας, λοιπόν, να σας ανοίξω τα μάτια, αλλά πρωτίστως να συμβάλλετε από του χρόνου με τον οβολό σας στο παγκάρι του μαγαζιού, γιατί τα ανταλλακτικά για τα φτερά των αγγέλων έχουν φτάσει στην Κόλαση, θα σας επισημάνω τους τρεις λόγους, για τους οποίους θα πρέπει πια να την βάλετε σαν υπενθύμιση στο κινητό σας.
1. Είναι η πρώτη καταγεγραμμένη υπόθεση παιδικής εργασίας. Η Παναγίτσα μπήκε σώκλειστη στον ναό στην καταπληκτική ηλικία των τριών ετών. Εκεί παρέμεινε 12 ολόκληρα χρόνια κατά τα οποία, πέρα από την πνευματική της καθοδήγηση από τον εργοδότη της παπα-Ζαχαρία, ο οποίος είχε πάρει το ελεύθερο από τον Θεούλη, τον CEO της εταιρίας καθαρισμού, έκανε τα πατώματα να λάμπουν ωσάν το Άστρο της Βηθλέεμ. Λέγεται ότι από εκεί προήλθε κι η έκφραση “η καλή νοικοκυρά είναι δούλα και κυρά”.
2. Αποτελεί την απαρχή του επαγγέλματος της νεοκόρας. Ο παπα-Ζαχαρίας, πάντα με την σύμφωνη γνώμη του καλού Θεούλη, την οδήγησε στα Άγια των Αγίων. Στα άδυτα και σκοτεινά εκείνα μέρη, όπου μόνο ο ίδιος είχε το δικαίωμα να εισέλθει. Σίγουρα θα γνωρίζετε ότι στις μέρες μας, οι μόνες γυναίκες που μπορούν να πατήσουν το πόδι τους μέσα στο ιερό, είναι οι νεοκόρες. Η μόνη διαφορά της Παναγίτσας με τις σύγχρονες, είναι ότι οι τελευταίες όχι μόνο Σωτήρα δεν γέννησαν κι ούτε πρόκειται, αλλά με το ζόρι μαζεύουν τα ένσημα για την συνταξιοδότησή τους.
3. Πρόκειται για την πρώτη επίσημη ανακοίνωση ενός κινήματος. Η είσοδος της Παναγίτσας στον ναό είναι στην ουσία το προοίμιο, ή αν θέλετε, το δελτίο τύπου της εύνοιας του Πατερούλη και η προαγγελία του Γιόκα και του σχεδίου για τη σωτηρία του κόσμου. Αν αντιστοιχήσετε τώρα τον ναό με το Badminton, την Θεοδώρα με την Παναγίτσα και την ημέρα που διάλεξε η πρώτη να ανακοινώσει την ίδρυση του κόμματός της, τότε είναι σίγουρο ότι ο Βελζεβούλης είναι μια ανάσα έξω από την πόρτα μας, γιατί ως γνωστόν, πρέπει να διατηρούνται οι ισορροπίες στο Σύμπαν.
Αμήν.
ΥΓ. Αφιερωμένο στην μάνα, που αν και σχεδόν 30 χρόνια παντρεμένη και με 2 παιδιά, επιμένει να γιορτάζει μαζί με τις παρθένες κι όχι τον Δεκαπενταύγουστο, όπως θα όφειλε.
Leave a Reply