Έρωτας με το πρώτο e-mail
Πρώτη μέρα στη δουλειά μετά την μίνι άδεια που είχα πάρει μπας και εξαφανιστούν αυτοί οι αναθεματισμένοι μαύροι κύκλοι κάτω από τα μάτια, και από το πρωί παλεύω με την ηλεκτρονική αλληλογραφία που μαζεύτηκε μέσα σε αυτές τις 2 μέρες.
Τα περισσότερα e-mails, όπως μπορείτε να φανταστείτε, πρόκειται για spam. Νιγηριανοί που ψάχνουν έμπιστο συνεργάτη να μοιραστούν την κληρονομιά από κάποιον υψηλά ιστάμενο μα και μακαρίτη θείο. Εισαγωγική εταιρία που παρουσιάζει μαγικά χαπάκια τα οποία σου υπόσχονται να λιώσουν τα λίπη, όπως η φλόγα την πασχαλινή λαμπάδα. Σαντουιτσάδικα με τα πιο ευφάνταστα μενού και δωρεάν παράδοση, με το αντίστοιχο πλαφόν στην αξία της παραγγελίας βέβαια. Αυτά τα δύο τελευταία, θα μπορούσαν κάλλιστα να συνεργάζονται κάτω από το τραπέζι, σκέφτομαι. Ο ένας θα σε μπουκώνει, ο άλλος θα σε λιώνει.
Βαριέμαι αφόρητα, αλλά συνεχίζω να βάζω τρίποντα στο καλάθι χτυπώντας πρώτα στη στέφανη. Άγνωστη εταιρία management που θέλει να σου αποκαλύψει τα μυστικά για μια επιτυχημένη επιχείρηση, εννοείται έναντι αξιοσέβαστου ποσού. Μεσιτικό γραφείο προσφέρει καταπληκτικές μεζονέτες σε τιμές σοκ. Δεν καλείς το 166 ακόμα. Μια χαρτοσακούλα σου φτάνει για να ξεπεράσεις την κρίση πανικού, μόλις συνειδητοποιείς ότι αυτή η τιμή που βλέπεις μπροστά σου έχει τόσα μηδενικά όσα είναι και τα σουσαμένια κουλούρια σε πάγκο στην Ερμού. Χασμουριέμαι τόσο που τα μάτια μου δακρύζουν.
Ώπα! Σκουπίζω τα δάκρυα και κοιτάω καλύτερα την οθόνη. Επιτέλους ένα e-mail, αλλιώτικο από τα άλλα. Ο αποστολέας: Hope Johnson. Ελπίδα… Χμμ, ξεκινάμε καλά. Θέμα: ένα απλό και ντροπαλό Hello. Μου αρέσουν τα ντροπαλά αγόρια. Συνήθως είναι ακριβώς το αντίθετο από αυτό που δείχνουν. Κοινώς, παίρνει το στρώμα φωτιά κι αναστενάζουν οι σουμιέδες. Το ανοίγω κι αρχίζω να διαβάζω αχόρταγα.
Με ρωτάει τι κάνω και πώς πάει η δουλειά μου. Θετικό σημάδι. Ενδιαφέρεται για μένα. Βρήκε την διεύθυνσή μου, λέει, καθώς έψαχνε στο διαδίκτυο για ταίρι. Τόσο τυχερή πια; Θα ήθελε να αρχίσουμε να αλληλογραφούμε, μου γράφει, και να ανταλλάξουμε φωτογραφίες ώστε να γνωριστούμε καλύτερα. Δεν είναι κακό. Δεν μπορείς να πάρεις γουρούνι στο σακί άλλωστε. Πρέπει να δεις το εμπόρευμα πρώτα για να μην σου μείνει μετά στην αποθήκη στοκ. Σκέφτομαι να του στείλω μια προπέρσινη που ήμουν πιο μινιόν. Εξάλλου θα έχω το περιθώριο να τα χάσω τα ρημάδια τα παραπανίσια κιλά μέχρι να συναντηθούμε. Κι έτσι να μην γίνει, ξέρω ότι κι αυτός το ίδιο θα πράξει, οπότε είμαστε πάτσι στην μπαγαποντιά.
Κλείνει το e-mail του έξυπνα. Μου υπενθυμίζει ότι η απόσταση δεν μετράει. Αυτό που μετράει είναι η αγάπη που μοιραζόμαστε μεταξύ μας. Μαζί σου μωρό μου! Και να ήθελες δηλαδή, δεν γίνεται αλλιώς. Βλέπεις, έπεσες πάνω στην απεργία των οδηγών βυτίων κι έχει στεγνώσει η αγορά από καύσιμα. Να μου πεις, η αγάπη είναι η κινητήρια δύναμη για όλα. Λες να δοκιμάσω να βάλω λίγο από αυτή στο ντεπόζιτο και να έρθω να σε βρω; Μα δεν μου γράφεις πού είσαι γαμώτο.
Αχ, έχω αρχίσει ήδη και ονειρεύομαι μαγευτικά ηλιοβασιλέματα στην αγκαλιά του. Τα ιδρωμένα μας κορμιά να γίνονται ένα με τα σεντόνια την νύχτα και το πρωί να μας βρίσκει μπλεγμένους σαν οχτάρι. Με την άπλυτη πατούσα του στα μούτρα μου και το μελανιασμένο μου γόνατο στο στέρνο του. Βόλτες απογευματινές στην ακροθαλασσιά, να μπουγελώνει ο ένας τον άλλον χαριτωμένα και στο τέλος να του κάνω πατητές χωρίς να τον αφήνω να πάρει ανάσα, όπως βουτάει ο παπάς το μωρό στην κολυμπήθρα.
Πίνω μια γουλιά καφέ να δροσιστώ και να προσγειωθώ πάλι στην βαρετή πραγματικότητα του γραφείου. Κι έτσι όπως πάω να πατήσω Close στο e-mail, βλέπω την υπογραφή του: Regards, Miss Joy… Το ντροπαλό αγόρι μας βγήκε γκομενίτσα; Και το Hope Johnson στην αρχή τι ήταν; Τζάμπα κάψωνα τόση ώρα δηλαδή; Χμμμ, εντάξει. Δεν ήρθε και η καταστροφή του κόσμου. Αν είναι να ζήσω τον μεγάλο έρωτα της ζωής μου, μπορώ να κάνω μια υποχώρηση υποθέτω.
Α, για κάτσε… Πήρε και κάτι άλλο το μάτι μου. Παραλήπτης: Undisclosed Recipients. Είμαι εξοργισμένη τώρα. Νιώθω προδομένη. Το καλό μου γκομενάκι μου βγήκε λίγο μπερμπάντικο. Τα ρίχνει σε όλες κι όλους κι όποιος κάτσει. Θεέ μου τι απογοήτευση. Ξαναφέρνω στο μυαλό μου τις ονειροπολήσεις μου και ξαφνικά θέλω να το πνίξω με τα ιδρωμένα σεντόνια, να του λιώσω το κεφάλι με το μελανιασμένο μου γόνατο και να το κρατήσω κάτω από την θάλασσα μέχρι να σκάσει και η τελευταία μπουρμπουλήθρα.
Τελικά, όλα τα spam την ίδια μούρη έχουν.
20 Comments
Comments are closed.
Σε νιώθω…εγω τα εχασα τα περιττα κιλα (ε καλα οχι ολα…) κ εμεινα με το λαχανο στο χερι! Επισης να σου πω πως το μεσο σε χαλασε? δε σου εχει ξανατυχει το μοντελο ελευθερος σκοπευτής και ό,τι κατσει στο live να σου λεει να σε απωθεωνει και στο τελος να κωλοτριβεται με αλλη ως backup? εμενα ειναι το αγαπημενο μου ειδος παντως… μην εισαι κοροϊδο… μαζευε κ ας ειν και ρωγες λεει ο σοφος λαος και ξερεις εγω στο λαο δεν μπορω να πω οχι… άλλωστε Gang Bang με Undisclosed Recipients, γιατι όχι?τι στο καλο? να το ζησουμε κι αυτο κοντευουμε 25.ειπες κατι?αυτα!
Ζζζζζζζζζζζζε φιλω….
Απελπιστικα διαθεσιμη! 🙂
Μου άρεσε αυτό που είπες γι ατ αντροπαλά αγόρια, γιατί γνώρισα ένα τελευταία και αναρωτιόμουν αν θα λέει ευχαριστώ και στο κρεβάτι, αλλά το έσωσες.
Το άτομο του e mail να το εμπιστευτείς. Και μόνο που έίχε το όνομα σου μέσα σε τόσες διευθύνσεις δείχνει έρωτα αληθινό. Αλλιώς δεν θα το έβαζε.
Τώρα, γυναίκα/άντρας, τι σημασία έχει ένα μπερδοψεματάκι; Η ερωτική τεχνολογία έχει κάνει προόδους.
Αν εξαιρέσεις και ότι δεν ξέρει καν τι γλώσσα μιλάς, είναι μια πολύ καλή περίπτωση με προοπτικές.
Όπως η αύξηση που περιμένεις…
Εγώ πιστεύω ακράδαντα ότι αν δεν απαντήσεις θα χάσεις τρελό κελεπούρι! Πιστεύω ότι θα μοιάζει κάπως έτσι…
http://3.bp.blogspot.com/_n_Nq7Ejenak/TESh3uWOl2I/AAAAAAAABBo/hjkm77CG7Gk/s1600/img002.jpg
αλλά με γυναικεία όργανα αναπαραγωγής…
Αν βγάζει και κανένα καλό μισθό ή ακόμα καλύτερα αν έχει και σύνταξη(!) του κάθομαι κι εγώ!!
Ελπίζω να απάντησες και να έκανες τον άντρα για να μην χάσει την Joy Της η miss joy. Αντί να βάλεις την προπέρσινη φωτογραφία βάζεις μια του αδερφού σου, του μπαμπά σου, του παππού σου βρε αδερφέ, και κάνεις τον Κινέζο. Καλή τύχη!
@Ζζζζζζ-Απελπιστικά Διαθέσιμη: Το μέσο δεν με χάλασε καθόλου. Στην εποχή της καλπάζουσας τεχνολογίας, έτσι έχω φανταστεί τον πρίγκηπά μου. Να έρχεται καβάλα στο άτι-gadget και να με τρελαίνει με τα 0101010101 φιλιά του. Ούτε το συμπαθές είδος του ελεύθερου σκοπευτή με ενοχλεί, αρκεί να μην μου λέει ερωτόλογα σαν του Johnson στην αρχή που σημαδεύουν την ευαίσθητη καρδούλα μου (είπες κάτι;). Αλλά θα διαφωνήσω σφόδρα με τις ρώγες. Έχω δικές μου, δύο μόνο βέβαια, αλλά μου αρκούν. Δεν μπορώ βρε μάνα μου, θέλω και μια ποιότητα. Όσο για το gang bang, ούτε καν που θα το σχολιάσω γιατί θα πρέπει να αναφέρω παραδείγματα με ανθρώπους που σιχαίνονται (είπες κάτι πάλι;)
@τσαούσα: Μην το σκέφτεσαι καν μάνα μου. Βουρ στον ντροπαλό πατσά! Μόνο έχε το νου σου μην σου βγει πολύ ανωμαλιάρικο στο κρεβάτι, εκτός βέβαια κι αν αρέσκεσαι σε κάτι τέτοια, οπότε βουρ διπλά! Όσο για το φύλο, σου είπα. Είμαι διατεθειμένη να κάνω υποχωρήσεις αν είναι να με δονήσει ο έρωτάς του/της. Αυτό για τη γλώσσα το σκέφτηκα κι εγώ. Με ιντριγκάρει δεόντως. Τι να τις κάνεις τις πάρλες όταν μιλάνε τα κορμιά ε;
@Κύριο Μπιντού: Να κάτι τέτοια κάνετε και με στέλνετε ντουγρού στην αμαρτία την έρμη. Αν έχει δε και γυναικεία όργανα αναπαραγωγής ακόμα καλύτερα, γιατί αυτό σημαίνει ότι θα μπορεί να μείνει αυτός έγκυος, να πρηστούν οι αστράγαλοί του, να γεμίσουν ραγάδες οι μηροί του κι εγώ να παραμείνω μια θεά! Αν όμως τελικά αποφασίσω να του απαντήσω, θα φροντίσω να τον ρωτήσω για την οικονομική του κατάσταση και θα σας ενημερώσω. Αν είναι να ευτυχήσετε εσείς Κύριε Μπιντού, είμαι διατεθειμένη να κάνω στην μπάντα και να σας τον παραχωρήσω. Άντε να μου φυλάξετε και λίγα κουφέτα από τον δίσκο, να τα βάλω κάτω από το μαξιλάρι μου, να δω εγώ ποιον θα παντρευτώ!
@Astakouli: Το σκέφτηκα κι εγώ βρε παιδί μου. Να τον/την πληρώσω με το ίδιο νόμισμα, αλλά μετά φοβήθηκα μην δαγκώσει την λαμαρίνα για τα καλά μ' αυτό που θα δει, καθότι είμαστε και ομορφόσογο τρομάρα μας. Κι άντε εσύ μετά να εξηγήσεις στο θείο/αδερφό/μπαμπά/παππού ότι κάπου στον κόσμο υπάρχει κάποιος που λιώνει γι' αυτόν κι ότι έρχεται να τον δει από κοντά να αναμείξουν τους χυμούς τους!
ε όχι ρε συ αμαρτωλάκι! Ο τύπος/τύπισσα φαίνεται να είναι πέφτουλας/πεφτουλίνα!LOL! Ο χάρος βγήκε παγανιά ένα πράμα! Ωστόσο, αν εξακολουθείς -παρά τον αρχικό και φυσιολογικότατο εκνευρισμό σου- να το βλέπεις θετικά το θέμα, τότε πρέπει να τον/την περάσεις από κόσκινο!
good luck! 😉
Δεν ξέρω βρε !blac ακόμα το σκέφτομαι και το έχω κρατήσει το e-mail. Ίσως ένα βράδυ καθώς θα πίνω ένα ποτήρι κόκκινο κρασί, που η μοναξιά θα έχει πιάσει όλο τον καναπέ αφήνοντάς με όρθια σαν αγγούρι, ο αέρας έξω θα στροβιλίζει τα καφέ φύλλα του φθινοπώρου, η μουσική θα ακούγεται σαν ανατολίτικος αμανές και θα στάζει αίμα στην πονεμένη μου καρδιά…. (μισό να ξεράσω) Ίσως τότε απαντήσω.
Καλημέρα :ο)
Δεν καταλαβαινω τι λες…. σιχαινονται? ευαιθητη καρδουλα? δεν καταλαβαινω ΤΙΠΟΤΑ….
Παντως η σκυλιτσα της αδερφης μου εχει 6 ρωγες… τεσπα αν εισαι αμεταπιστη θα μαζευω εγω κ αν χρειαστεις πες μου (στο τελος τις κανεις και γλυκο του κουταλιου αμα λαχει) χο χο …. Να κανω τουλαχιστον το κοσκινο που λεει ο !blac ?
Απελπιστικα διαθεσιμη!
Αααα μάλιστα!Και μόνο από τον τρόπο που απέδωσες την κατάσταση (έξοχη περιγραφή-λυρισμός) ε νομίζω ότι εδώ υπάρχει ένας έρωτας μεγάλος! Forza Loukritia 🙂
καλημέρες
ΥΓ πώς σου ήρθε αυτός ο συνδυασμός πονεμένης καρδιάς & αίματος??? 🙂
@Απελπιστικά Διαθέσιμη: Ήμουν εντελώς σίγουρη ότι δεν θα καταλάβαινες ΤΙΠΟΤΑ… Τώρα αυτή την αναφορά στην σκυλίτσα σου δεν την καταλαβαίνω. Εμμέσως πλην σαφώς με λες σκύλα; Και μάλιστα μεταλλαγμένη γιατί έχω μόνο 2 ρώγες; Και το κόσκινο και το ροϊ και ό,τι άλλο θες μάνα μου. Βρείτε τα μεταξύ σας με την !blac, θα τα πάτε μια χαρά το πιστεύω!
@!blac: Μπορεί να μην μου φαίνεται αλλά είμαι μέσα στην ποίηση η άτιμη και ιδιαίτερα αυτή που ξυπνάει τα ζωώδη ένστικτά μας και τα απογειώνει με τον ρομαντισμό (είδες; μπορώ να το συνεχίσω κι άλλο αν θες).
Δεν με εξέπληξε το λυρικό στοιχείο στην περιγραφή σου! Το υπογράμμισα όμως με Stabilo Boss (original),διότι το βρήκα εξαιρετικό! Εξάλλου ας μη γελιόμαστε! Μέσα από τα κείμενά σου φαίνεται,έστω και ως λανθάνον!μη γελάς με το λανθάνον ε?:-)Με λίγα λόγια… την ποιητική πλευρά της γραφής σου, αυτή που λες ότι ξυπνάει τα ζωώδη ένστικτα και τα φτάνει στα ουράνια με το ρομαντισμό, γουστάρουμε τρελά να τη δούμε! Το ρωτάς ? 😉 περιμένω με ανυπομονησία τη συνέχεια !!!
Α ρε !blac μην κάνει καμιά πλακίτσα κανάς αμαρτωλός αμέσως να το πάρεις κι εσύ τοις μετρητοίς! Αλλά επειδή είσαι εσύ και μόνο εσύ, θα σου αφιερώσω μια ρομαντική και άκρως ερωτική μπούρδα:
Η ανάσα του έκαψε το λαιμό της κάτω από το φεγγαρόφως όπως ο αλμπαντης εφαρμόζει το πέταλο στο άλογο με καρφιά. Τα στήθη της αναπήδησαν από έκπληξη μα και τον πόθο να νιώσει με την γλώσσα της τις αμυγδαλές αυτού του αγνώστου που την πλησίασε από πίσω. Με το ένα του χέρι της έκλεισε τα μάτια στραπατσάροντας τις μακριές σαν στάχυα βλεφαρίδες της, ενώ το άλλο του χέρι προσπαθούσε να ξεχωρίσει το στρινγκ από το δέρμα. "Αν με πάρεις αχόρταγα, θα σ' αγαπώ για πάντα. Μην μου υποσχεθείς όμως τον ουρανό με τ' άστρα γιατί θα σε μισήσω όταν σ' ακούσω να ρεύεσαι για πρώτη φορά", του ψιθύρισε αυτή με μια φωνή που έτρεμε σαν κυκλάμινο στον άνεμο. Αυτός τότε έκανε ένα βήμα πίσω, κοντοστάθηκε, έβγαλε έναν αναστεναγμό που ράγισε τα πατώματα και χάθηκε στο σκοτάδι. Εκείνη έτρεξε να τον προλάβει μα σκόνταψε πάνω στην ρωγμή που είχε δημιουργήσει το αχ βαχ του. Δάκρυσε κι απ' την ρωγμή ξαφνικά ξεφύτρωσαν μολόχες. "Αχ, ας γύρναγε ο γλυκός μου μυστηριώδης ξένος κι ας μου ρευόταν μες στα μούτρα έχοντας φάει πρώτα τζατζίκι".
Δι Εντ.
Ελπίζω να το φχαριστηθείς τόσο όσο το φχαριστηθηκα κι εγώ γράφοντάς το.
Καληνύχτα !blac :ο)
Δεν ξέρω τι λέτε εσείς, εγώ αν δεν πηδήξω δεν ερωτεύομαι!
Χαχα α ρε kanivalle πάλι καλά που είσαι κι εσύ εδώ μέσα και επαναφέρεις το επίπεδο του καζανιού εκεί που του αρμόζει. Να 'σαι καλά βρε μάνα μου!
Για να ζηλέψεις: Η γκομενίτσα για την οποία δεν μετράει απόσταση, αλλά η αγάπη, μου έγραψε κι εμένα. Και σκέφτομαι αυτά τα όμορφα, ρομαντικά λόγια και μου φαίνεται θα την ερωτευτώ, έστω κι αν δεν την έχω δει. Γιατί δεν μετράει η φάτσα, αλλά η αγάπη. Κι εγώ, έτσι αγαπησιάρης που είμαι, τι σημασία έχει πού είναι και πώς μοιάζει η μουνίτσα, αφού μόνο η αγάπη μετράει! Ζήλια σου!
Heliotypon πολύ με πληγώνεις τώρα, μόνο να ήξερες πόσο! Αλλά δεν θα πέσω αμαχητί, παρά τους αρχικούς μου ενδοιασμούς. Ας τις βγάλουμε λοιπόν έξω να δούμε ποιανού είναι η καλύτερη και ομορφότερη και ας αφήσουμε την Miss Joy να κρίνει. Υπόψιν, εννοώ τις φωτογραφίες….
ha!awesome,YMMD!
Καλό μου αμαρτωλάκι,σ’ευχαριστώ πολύ!με καρα-συγκίνησες πρωί πρωί με την αφιέρωση C:
Καλημέρα και φιλιά
Νομίζω γλιτώσαμε μια ομηρική μάχη μεταξύ μας, μια και άλλη είναι η δική μου. Stefanie τη λένε και όχι Joy. Δες εδώ ερωτικό κείμενο να θαυμάσεις:
____________________
Hi Αγαπητέ,
Είμαι χρησιμοποιώντας έναν μεταφραστή και ελπίζω να καταλαβαίνετε, μπορείτε να γράψετε στα αγγλικά; προφίλ σας είναι αρκετά appealing. I θα εκτιμήσουν το άνοιγμα μια σχέση μαζί σας και ελπίζω να κάνουμε ένα μεγάλο αγώνα.
Είμαι ένας απλός κυρία από 34 χρόνια, εγώ μόλις τελειώσει από την ιατρική σχολή, ως χειρουργική γιατρό.
Χρειάζομαι έναν άνθρωπο που είναι ειλικρινής, απλή και σοβαρά για το μέλλον και life. I αγάπη δεν θέλει κάποιος να σπάσει heart. If προσφορά μου είσαι ο ένας μιλάω, μπορείτε να φτάσετε με απευθείας μέσω e-mail μου:
stefanjoliee@yahoo.fr
Ευχαριστώ.
Stefanie
______________________________
Ευτυχώς, δηλαδή…
Έλα ρε Heliotypon… Δεν παίζω! Αυτό δεν είναι δίκαιο! Η δικιά σου είναι καλύτερη, ζηλεύω τώρα…
Καταρχάς, είναι εμφανέστατο ότι ενδιαφέρεται περισσότερο από την δικιά μου γιατί μπήκε στον κόπο να σου μεταφράσει τον έρωτά της στα ελληνικά. Βέβαια είναι επιπέδου μεταξύ Τσινίτο και Σημίτη, αλλά η πρόθεση μετράει!
Άσε που είναι και Γαλλιδούλα, που σημαίνει ότι μπορείς να της δείξεις τον τιμοκατάλογο του έρωτα που έχεις στα χέρια σου κολασμένε και να της ζητήσεις να τα κάνετε κιόλας όσα αναφέρονται. Αν και στη θέση σου θα κρατούσα μια επιφύλαξη, καθώς εκεί που έχω σταματήσει την μετάφραση στην δεύτερη στήλη, αναφέρει κάτι για μύγες, εκτός κι αν το mouche σημαίνει και κάτι άλλο στην αργκό που εγώ δεν το ξέρω. (Ουσιαστικά σου εξηγώ γιατί έχω κωλώσει και δεν την έχω προχωρήσει. Γιατί αν στο μεταφράσω δεν βγάζει κανένα νόημα, εκτός κι αν το εκλάβουμε σαν κτηνοβασία, το να μαλακίζεσαι με μία μύγα)