Βάλε χαρά στα τέλια σου
Η κρίση φέρνει τους ανθρώπους πιο κοντά. Πολλές φορές τους βάζει και τον έναν πάνω στον άλλο. Όταν αδειάζει το πορτοφόλι, ξεπροβάλλει μια σκάλα για να ανέβεις στο σβέρκο του διπλανού σου. Πάρτε για παράδειγμα τι γίνεται με τις τιμές του πετρελαίου. Υπάρχουν αρκετά καλοριφέρ που ανταγωνίζονται την κατάψυξη σε θερμοκρασία. Σύντομα, ο κόσμος θα οργανώσει ομάδες heat pooling και θα μαζεύονται σε σπίτια εκ περιτροπής για να ζεσταίνονται όλοι μαζί παρέα. Αυτό θα επηρεάσει και τον τρόπο που γίνεται καμάκι. Το “θες να έρθεις σπίτι μου να σου δείξω τη συλλογή μου με τα γραμματόσημα” θα αντικατασταθεί από το “θες να έρθεις σπίτι μου να σου δείξω το αναμμένο μου καλοριφέρ”. Θα μπορούσε βέβαια να χρησιμοποιηθούν και οι εκκλησίες για αυτό το σκοπό. Εκεί είναι πάντα ζεστά και συνάμα επικοινωνείς με το Δημιουργό.
Αυτό το τελευταίο μού το πρότεινε ένας φίλος. Εγώ διαφωνώ. Η σωτηρία της ψυχής είναι πολύ μεγάλο πράγμα, ενώ όλοι ξέρουμε πως η χαρά της ζωής κρύβεται στα μικρά πράγματα. Αντιφατικό το ξέρω, αλλά εκεί είναι που πρέπει να κάνεις τη σωστή επιλογή. Σώζεις ψυχή ή βρίσκεις τη χαρά; Κατηγορηματικά διαλέγω το δεύτερο. Το να προσπαθείς να σώσεις κάτι που δεν μπορείς να δεις, είναι σαν να πιστεύεις πως ο Έλβις ψάχνει καύσιμα για το διαστημόπλοιό του. Αντιθέτως η χαρά παίρνει διάφορες μορφές. Ο καθένας επιλέγει αυτή που του ταιριάζει. Ένα χαμόγελο, μια ντουζίνα σουβλάκια, η περιστρεφόμενη ουρά ενός σκύλου. Εγώ χρησιμοποιώ τους φίλους μου. Ή για να το πω πιο σωστά, αφήνομαι να με χρησιμοποιούν. Μη έχοντας δικιές μου σκοτούρες, απλώνω τα εγκεφαλικά μου κύτταρα στα πόδια τους και τοποθετώ τον ώμο μου κάτω από το πηγούνι τους σαν κομοδίνο. Τα βάσανα εξομολογούνται πιο γρήγορα απ’ όσο ταξιδεύουν χρήματα Ελλήνων πολιτών σε λογαριασμούς του εξωτερικού. Το πρόσωπό τους φωτίζει μεμιάς και κάπου εκεί βρίσκω τη χαρά. Βρίσκουν κι αυτοί το κέφι τους και με αποκαλούν φίλη-χαβούζα. Χαμογελώ. Μικρή η διαφορά. Έτσι κι αλλιώς και οι δύο λέξεις από το ίδιο γράμμα αρχίζουν.
*Αναδημοσίευση από www.eyedoll.gr
